| |
Rozporządzenia Ministra Zdrowia zmieniające rozporządzenie w sprawie maksymalnych poziomów zanieczyszczeń chemicznych i biologicznych, które mogą znajdować się w żywności, składnikach żywności, dozwolonych substancjach dodatkowych, substancjach pomagających w przetwarzaniu albo na powierzchni żywności 
Dz.U.05.02.09
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia 22 grudnia. 2004 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie maksymalnych poziomów zanieczyszczeń chemicznych i biologicznych, które mogą znajdować się w żywności, składnikach żywności, dozwolonych substancjach dodatkowych, substancjach pomagających w przetwarzaniu albo na powierzchni żywności
Na podstawie art. 9 ust. 4a ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 63, poz. 634, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§1.
W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie maksymalnych poziomów zanieczyszczeń chemicznych i biologicznych, które mogą znajdować się w żywności, składnikach żywności, dozwolonych substancjach dodatkowych, substancjach pomagających w przetwarzaniu albo na powierzchni żywności (Dz. U. Nr 120, poz. 1257) wprowadza się następujące zmiany:
1) odnośnik nr 2 otrzymuje brzmienie:
„2) Rozporządzenie wdraża postanowienia:
w § 2 ust. 2 i załączniku nr 1 do rozporządzenia:
|
a)
|
rozdziału V część druga pkt 3 lit. Ab dyrektywy Rady Nr 91/493/EWG z dnia 22 lipca 1991 r. ustanawiającej warunki zdrowotne dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa – w zakresie maksymalnych poziomów histaminy (Dz. Urz. WE L 268 z 24.09.1991) ,
|
|
b)
|
dyrektywy Komisji 2001/22/WE z dnia 8 marca 2001 r. ustanawiającej metody pobierania próbek i metody analiz do celów urzędowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci i 3-MCPD w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 77 z 16.03.2001),
w załączniku nr 2 do rozporządzenia:
|
|
c)
|
dyrektywy Komisji 2002/26/WE z dnia 13 marca 2002 r. ustanawiającej metody pobierania próbek i metody analiz do celów urzędowej kontroli poziomów ochratoksyny A (Dz. Urz. WE L 75 z 16.03.2002),
|
|
d)
|
dyrektywy Komisji 2004/43/WE z dnia 13 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 98/53/WE i dyrektywę 2002/26/WE w odniesieniu do metod pobierania próbek oraz metod analiz do celów urzędowej kontroli poziomów aflatoksyny i ochratoksyny A w żywności dla niemowląt i małych dzieci,
w załączniku nr 3 do rozporządzenia:
|
|
e)
|
dyrektywy Komisji Nr 98/53/WE z dnia 16 lipca 1998 r. określającej metody pobierania próbek i metody analiz dla celów oficjalnej kontroli poziomów wybranych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 201 z 17.07.1998),
|
|
f)
|
dyrektywy Komisji 2002/27/WE z dnia 13 marca 2002 r. zmieniającej dyrektywę 98/53/EC ustanawiającą metody pobierania próbek oraz metody analizy poziomu niektórych zanieczyszczeń w urzędowej kontroli żywności (Dz. Urz. WE L 75 z 16.03.2002),
|
|
g)
|
dyrektywy Komisji 2003/121/WE z dnia 15 grudnia 2003 r. zmieniającej dyrektywę 98/53/EC ustanawiającą metody pobierania próbek oraz metody analizy poziomu niektórych zanieczyszczeń w urzędowej kontroli żywności (Dz. Urz. WE L 332 z 19.12.2003),
|
|
h)
|
dyrektywy Komisji 2004/43/WE z dnia 13 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 98/53/WE i dyrektywę 2002/26/WE w odniesieniu do metod pobierania próbek oraz metod analiz do celów urzędowej kontroli poziomów aflatoksyny i ochratoksyny A w żywności dla niemowląt i małych dzieci (Dz. Urz. L 113 z 20.04.2004).
w załączniku nr 4 do rozporządzenia:
|
|
i)
|
dyrektywy Komisji 2003/78/WE z dnia 11 sierpnia 2003 r. ustanawiającej metody pobierania próbek i metody analizy do celów urzędowej kontroli poziomów patuliny w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 203 z 12.08.2003).
w załączniku nr 5 do rozporządzenia:
|
|
j)
|
dyrektywy Komisji 2004/16/WE z dnia 12 lutego 2004 r. ustanawiającej metody pobierania próbek oraz metody analiz do celów urzędowej kontroli poziomów cyny w żywności w puszkach (Dz. Urz. WE L 42 z 13.02.2004).”;
|
2) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Na wszystkich etapach produkcji i obrotu żywności zawartość zanieczyszczeń musi być utrzymywana na najniższym, możliwym do uzyskania poziomie przy zastosowaniu zasad dobrej praktyki produkcyjnej (GMP) oraz przestrzeganiu dobrej praktyki higienicznej (GHP), szczególnie w przypadku środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego.”;
3) w § 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zawartości zanieczyszczeń w żywności, składnikach żywności, dozwolonych substancjach dodatkowych, substancjach pomagających w przetwarzaniu żywności i napojach alkoholowych, przeznaczonych do obrotu lub do produkcji innych środków spożywczych, nie mogą przekraczać najwyższych dopuszczalnych poziomów ołowiu, kadmu, rtęci, cyny i 3-monochloropropan-1,2-diolu (3-MCPD), azotanów i azotynów, mikotoksyn: ochratoksyny A, aflatoksyn i patuliny, określonych w przepisach odrębnych4);
4) odnośnik nr 4 otrzymuje brzmienie:
„4) Maksymalne poziomy zanieczyszczeń w żywności, składnikach żywności, dozwolonych substancjach dodatkowych, substancjach pomagających w przetwarzaniu żywności i napojach alkoholowych, przeznaczonych do obrotu lub do produkcji innych środków spożywczych określają:
|
a)
|
rozporządzenie Rady Nr 1576/89/EWG z dnia 29 maja 1989 r. ustanawiające ogólne zasady definiowania, opisu i prezentacji napojów spirytusowych, nowelizowane rozporządzeniem Rady Nr 3280/EWG z dnia 9 listopada 1992 r. i rozporządzeniem Rady Nr 3378/94/EWG z dnia 22 grudnia 1994 r. (Dz. Urz. WE L 160 z 12.06.1989),
|
|
b)
|
rozporządzenie Rady Nr 315/93/EWG z dnia 8 lutego 1993 r. określające obowiązujące w krajach Unii Europejskiej procedury dotyczące zanieczyszczeń żywności (Dz. Urz. WE L 37 z 13.02.1993),
|
|
c)
|
rozporządzenie Komisji Nr 466/2001/WE z dnia 8 marca 2001 r. ustalające maksymalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 77 z 16.03.2001),
|
|
d)
|
rozporządzenie Komisji Nr 221/2002/WE z dnia 6 lutego 2002 r. zmieniające rozporządzenie (WE) Nr 466/2001 ustalające najwyższe poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 37 z 07.02.2002),
|
|
e)
|
rozporządzenie Komisji Nr 257/2002/WE z dnia 12 lutego 2002 r. zmieniające Rozporządzenie (WE) Nr 194/97 ustalające najwyższe poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych oraz Rozporządzenie (WE) Nr 466/2001 ustalające najwyższe poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 41 z 13.02.2002) w odniesieniu do aflatoksyn,
|
|
f)
|
rozporządzenie Komisji Nr 472/2002/WE z dnia 12 marca 2002 r. zmieniające Rozporządzenie (WE) Nr 466/2001 ustalające najwyższe poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 75 z 16.03.2002) w odniesieniu do ochratoksyny A,
|
|
g)
|
rozporządzenie Komisji Nr 563/2002/WE z dnia 2 kwietnia 2002 r. zmieniające Rozporządzenie (WE) Nr 466/2001 ustalające najwyższe poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 86 z 03.04.2002),
|
|
h)
|
rozporządzenie Komisji Nr 1425/2003 z dnia 11 sierpnia 2003 r. zmieniające rozporządzenie (WE Nr 466/2001) w odniesieniu do patuliny (Dz. U. WE L Nr 203 z 12.08.2003),
|
|
i)
|
rozporządzenie Komisji Nr 2174/2003/WE z dnia 12 grudnia 2003 r. zmieniające rozporządzenie (WE Nr 466/2001) w odniesieniu do aflatoksyn (Dz. U. WE L Nr 326 z 13.12.2003),
|
|
j)
|
rozporządzenie Komisji Nr 242/2004/WE z dnia 12 lutego 2004 r. zmieniające rozporządzenie Nr 466/2001 w odniesieniu do cyny nieorganicznej w żywności (Dz. Urz. WE L 42 z 13.02.2004),
|
|
k)
|
rozporządzenie Komisji Nr 455/2004/WE z dnia 11 marca 2004 r. zmieniające rozporządzenie 466/2001/WE w odniesieniu do patuliny (Dz. Urz. WE L 74 z 12.03.2004),
|
|
l)
|
rozporządzenie Komisji Nr 683/2004/WE z dnia 13 kwietnia 2004 r. zmieniające rozporządzenie 466/2001 w odniesieniu do aflatoksyn i ochratoksyny A w żywności dla niemowląt i małych dzieci (Dz. Urz. WE L 74 z 12.03.2004).”;
|
5) po § 6 dodaje się § 6a w brzmieniu:
„§ 6a. Metody pobierania próbek oraz kryteria wyboru metod analitycznych stosowanych w urzędowej kontroli zawartości cyny w środkach spożywczych w opakowaniach metalowych określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.”;
6) w załączniku nr 2 do rozporządzenia:
a) w części I:
- pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Cel i zakres
Próbki przeznaczone do urzędowej kontroli poziomu ochratoksyny A w środkach spożywczych powinny być pobierane według niżej podanych zasad. Próbka zbiorcza otrzymana w niżej podany sposób, powinna być w pełni reprezentatywna dla partii. Ocena zgodności z przyjętymi maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami w rozporządzeniu Komisji Nr 466/2001/WE z dnia 8 marca 2001 r. ustalającym maksymalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz. Urz. WE L 77 z 16.03.2001, ze zm.) powinna być dokonana przez porównanie z wynikami uzyskanymi dla zbadanej próbki.”,
- pkt 4.6. otrzymuje brzmienie:
„4.6. Pobieranie próbek żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci
Należy stosować zasady pobierania próbek zbóż i produktów zbożowych podane w punkcie 4.5 niniejszego załącznika. Oznacza to, że liczba próbek pierwotnych, w zależności od masy partii wynosi od co najmniej 10 do nie więcej niż 100, tak jak podano w tabeli 2
|
-
|
masa próbki pierwotnej powinna wynosić około 100 gramów. W przypadku partii w opakowaniach detalicznych masa próbki pierwotnej zależy od masy opakowania detalicznego.
|
|
-
|
masa próbki zbiorczej- 1 do 10 kg, wystarczająco wymieszanej.”,
|
- po pkt 4.6. dodaje się pkt 4.7. w brzmieniu:
„4.7. Pobieranie próbek z obrotu detalicznego
Pobierane próbek z obrotu detalicznego należy wykonać, o ile to możliwe, zgodnie z zasadami podanymi powyżej. Jeżeli nie jest to możliwe, można zastosować inne, wydajne procedury pobierania próbek z obrotu detalicznego, zapewniając odpowiednią reprezentatywność dla ocenianej partii.”,
- pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Dopuszczenie partii lub podpartii
|
1)
|
może być dopuszczona, jeśli wyniki badania próbki zbiorczej są zgodne z przyjętymi tolerancjami, po uwzględnieniu niepewności pomiaru oraz odzysku;
|
|
2)
|
nie może być dopuszczona, jeśli wyniki badania próbki zbiorczej przekraczają wartości maksymalne po uwzględnieniu niepewności pomiaru oraz odzysku”,
|
b) w części II:
- pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przygotowanie próbki do dostarczenia do laboratorium
Próbki należy drobno zmielić i starannie wymieszać, stosując czynności, które zapewnią całkowitą homogenność.
W przypadku, gdy maksymalne poziomy stosują się do suchej masy oznacza się ją w części zhomogenizowanej próbki, stosując procedurę, która zapewni dokładne oznaczenie suchej masy.”,
- pkt 4.4. otrzymuje brzmienie:
„4.4. Obliczenie odzysku i podawanie wyniku
Wynik oznaczenia może być podany skorygowany lub nie o wartość odzysku. Sposób zapisu oraz wartość odzysku muszą być podane.
Wynik analizy skorygowany o odzysk należy stosować do kontroli zgodności. (patrz p. 5).
Wynik analizy powinien być podawany jako x +/- U, gdzie x jest wynikiem analizy, a U jest niepewnością pomiaru, przy zastosowaniu współczynnika 2 dla poziomu ufności około 95%.”;
7) w załączniku nr 3 do rozporządzenia:
a) w części I:
- pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Cel i zakres
Próbki przeznaczone do urzędowej kontroli poziomu aflatoksyn w środkach spożywczych powinny być pobierane zgodnie z podanymi niżej zasadami. Tak uzyskane próbki zbiorcze powinny być traktowane jako reprezentatywne dla partii. Badania w kierunku zgodności z przyjętymi maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami podanymi w rozporządzeniu Komisji Nr 466/2001/WE z dnia 8 marca 2001 r. ustalającym najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych Dz. Urz. WE L 77 z 16.03.2001, ze zm.) powinny być wykonywane w próbkach laboratoryjnych uzyskanych w sposób podany poniżej.”,
- w pkt 4.3. tabela 1 otrzymuje brzmienie:
-
„Tabela 1
Liczba pobieranych próbek pierwotnych w zależności od masy partii
| Masa partii (tony) |
Liczba próbek pierwotnych |
| ≤ 0,1 |
10 |
| > 0,1 – ≤ 0,2 |
15 |
| > 0,2 - ≤ 0,5 |
20 |
| > 0,5 - ≤ 1,0 |
30 |
| >1,0 - ≤ 2,0 |
40 |
| >2,0 - ≤ 5,0 |
60 |
| >5,0 - ≤ 10,0 |
80 |
| >10,0 - ≤ 15,0 |
100", |
- w pkt 5.1. tabela 2 otrzymuje brzmienie:
„Tabela 2
Zasady podziału partii na podpartie w zależności od rodzaju produktu i masy partii
| Rodzaj produktu |
Masa partii (tony) |
Masa lub liczba podpartii |
Liczba próbek pierwotnych |
Masa próbki zbiorczej (kg) |
| Figi suszone i inne owoce suszone |
≥15
< 15 |
15 – 30 ton
– |
100
10 –100* |
30
≤ 30 |
| Orzechy arachidowe, pistacje, orzechy brazylijskie i inne orzechy |
≥ 500
>125 i <500
≥15 i ≤125
< 15 |
100 ton
5 podpartii
25 ton
– |
100
100
100
10 – 100* |
30
30
30
≤ 30 |
| Zboża |
≥1500
>300 i < 1500
≥ 50 i ≤ 300
< 50 |
500 ton
3 podpartie
100 ton
– |
100
100
100
10 – 100* |
30
30
30
1 – 10 |
| Przyprawy |
≥15
< 15 |
25 ton
- |
100
10 – 100* |
10
1-10 |
*) W zależności od masy partii towaru - patrz pkt 4.3 lub 5.3.”,
- w pkt 5.2.1. podpunkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Jeżeli pobranie próbek według powyższych wskazań jest niemożliwe z powodu handlowych konsekwencji zniszczenia partii (np. użyte opakowanie lub środek transportu) może być zastosowana inna metoda pobierania próbek, pod warunkiem, że jest ona tak reprezentatywna jak to możliwe oraz w pełni opisana i udokumentowana”,
- w pkt 5.2.2. podpunkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Orzechy ziemne, orzechy, suszone owoce i zboża przeznaczone bezpośrednio do konsumpcji oraz zboża, w wyłączeniem kukurydzy przeznaczone do sortowania lub innych zabiegów fizycznych:
|
1)
|
partia może być dopuszczona, jeżeli wyniki badania każdej z próbek laboratoryjnych są zgodne z przyjętymi tolerancjami, po uwzględnieniu niepewności pomiaru oraz odzysku;
|
|
2)
|
nie może być wprowadzona do obrotu, jeżeli wyniki badania co najmniej jednej z próbek laboratoryjnych przekraczają wartości maksymalne, po uwzględnieniu niepewności pomiaru oraz odzysku;
|
|
3)
|
próbki zbiorcze o masie mniejszej niż 10 kg:
|
|
-
|
partia może być dopuszczona, jeżeli wyniki badania próbki zbiorczej są zgodne z przyjętymi tolerancjami, po uwzględnieniu niepewności pomiaru oraz odzysku,
|
|
-
|
nie może być dopuszczona do obrotu, jeżeli wyniki badania próbki zbiorczej przekraczają wartości maksymalne, po uwzględnieniu niepewności pomiaru oraz odzysku”,
|
- w pkt 5.3.1 dodaje się tabelę 3 w brzmieniu:
„Tabela 3. Liczba pobieranych próbek pierwotnych zboża w zależności od masy partii
| Masa partii [tony] |
Liczba próbek pierwotnych |
≤ 1
> 1 - ≤ 3
>3 - ≤ 10
> 10 - ≤ 20
> 20 -≤ 50 |
10
20
40
60
100 |
- w pkt 5.5.2.2. podpunkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Liczba próbek zbiorczych, jaką należy pobrać, zależy od masy partii. Podział dużych partii na podpartie powinien być dokonany zgodnie z zasadami podanymi dla zboża w pkt 5.1. w tabeli 2.”,
- pkt 5.6. otrzymuje brzmienie:
„5.6. Inne przetwory, zawierające duże cząstki (zanieczyszczenie aflatoksynami ma rozkład niejednorodny)
Zasady pobierania próbek i dopuszczenia do spożycia lub przetwórstwa są takie same, jak podano w pkt 5.2 i 5.3 dla surowców rolnych.”,
- po pkt 5.6. dodaje się pkt 5.7., 5.7. 1. i 5.7.2. w brzmieniu:
„5.7. Żywność przeznaczona dla niemowląt i małych dzieci
5.7.1. Należy stosować zasady pobierania próbek takie, jak dla mleka i produktów z niego otrzymanych oraz produktów złożonych, jak podano w pkt 5.4, 5.5 i 5.6.
5.7.2. Dopuszczenie partii:
|
1)
|
może być dopuszczona, jeśli wyniki badania próbki zbiorczej są zgodne z przyjętymi tolerancjami, po uwzględnieniu niepewności pomiaru oraz odzysku;
|
|
2)
|
nie może być dopuszczona, jeśli wyniki badania próbki zbiorczej przekraczają wartości maksymalne po uwzględnieniu niepewności pomiaru oraz odzysku.”,
|
b) w części II:
- pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przygotowanie próbki po dostarczeniu do laboratorium
Próbki należy drobno zmielić i starannie wymieszać, stosując czynności, które zapewnią całkowitą homogenność.
W przypadku, gdy maksymalne poziomy stosują się do suchej masy, oznacza się ją w części zhomogenizowanej próbki, stosując procedurę, która zapewni dokładne oznaczenie suchej masy.”,
pkt 4.3. otrzymuje brzmienie:
„4.3. Wymagania szczegółowe
Wymagania szczegółowe określa tabela 4.
Tabela 4
Kryteria dla metod analitycznych stosowanych w urzędowej kontroli
| Parametr |
Zakres stężeń |
Wartość zalecana |
Maksymalna
dopuszczalna wartość |
| Próba ślepa |
cały |
pomijalnie mała |
|
| Odzysk – aflatoksyna M1 |
0,01–0,05 µg/kg
> 0,05 µg/kg |
60 – 120 %
70 – 110 % |
|
Odzysk – aflatoksyny B1, B2,
G1, G2 |
<1,0 µg/kg
1 – 10 µg/kg
> 10 µg/kg |
50 – 120 %
70 – 110 %
80 – 110 % |
|
| Precyzja RSDR |
cały |
Wynika z równania
Horwitza |
2 × wartość wynikająca
z równania Horwitza |
| Precyzja RSDr może być obliczona jako 0,66 wartości RSDR dla odpowiedniego stężenia |
Wartości podane w tabeli 4 stosują się zarówno do aflatoksyny B1 jak i do sumy aflatoksyn B1, B2, G1, G2.
Jeżeli będzie podawana suma aflatoksyn B1, B2, G1, G2 to odpowiedź każdej z nich w systemie analitycznym musi być znana lub równoważna.
Granica wykrywalności stosowanych metod nie musi być ustalana, jeżeli wartość precyzji jest dana dla odpowiedniego stężenia
Wartość precyzji jest obliczana z równania Horwitza:
RSDR=2(1-0,5 log C),
gdzie RSDR jest względnym odchyleniem standardowym obliczonym z wyników uzyskanych w warunkach odtwarzalności [(SR/x) ´ 100]; C jest stężeniem wyrażonym jako stosunek (np. 1 = 100g/100g; 0,001 = 1000 mg/kg). Jest to ogólne równanie dla precyzji, które nie jest zależne od analitu oraz matrycy, lecz dla większości rutynowo używanych metod analizy zależy wyłącznie od stężenia.”,
- pkt 4.4. otrzymuje brzmienie:
|
„4.4.
|
Obliczanie odzysku
|
|
4.4.1.
|
Wynik oznaczenia może być podany skorygowany lub nie o wartość odzysku. Sposób zapisu oraz wartość odzysku muszą być podane.
|
|
4.4.2.
|
Wynik analizy skorygowany o odzysk należy stosować do kontroli zgodności. (patrz pkt 5.2.2, 5.3.2, 5.4.2, 5.5.1.2 i 5.5.2.3).
|
|
4.4.3.
|
Wynik analizy powinien być podawany jako x +/- U, gdzie x jest wynikiem analizy, a U jest niepewnością pomiaru, przy zastosowaniu współczynnika 2 dla poziomu ufności około 95%.”;
|
8) w załączniku nr 4 do rozporządzenia w części II:
a) w pkt 4.3. podpunkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wartość precyzji jest obliczana z równania Horwitza:
RSDR = 2 (1-0,5 log C),
gdzie:
|
-
|
RSDR jest względnym odchyleniem standardowym obliczonym z wyników uzyskanych w warunkach odtwarzalności [(SR/x) ´ 100];
|
|
-
|
C jest stężeniem wyrażonym jako stosunek (np. 1 = 100g/100g; 0,001 = 1000 mg/kg).
|
Jest to ogólne równanie dla precyzji, które nie jest zależne od analitu oraz matrycy, lecz dla większości rutynowo używanych metod analizy, zależy wyłącznie od stężenia.”,
b) pkt 4.4. otrzymuje brzmienie:
„4.4. Obliczenia odzysku
Wynik oznaczenia może być podany skorygowany lub nie o wartość odzysku. Sposób zapisu oraz wartość odzysku muszą być podane. Wynik analizy skorygowany o odzysk należy stosować do kontroli zgodności.
Wynik analizy powinien być podawany jako x +/- U, gdzie x jest wynikiem analizy, a U jest niepewnością pomiaru.”;
9) dodaje się załącznik nr 5 do rozporządzenia w brzmieniu określonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
§ 2.
Przepisy § 5 w zakresie pkt 5.7., 5.7.1. i 5.7.2. w części I załącznika nr 3 do rozporządzenia zmienianego w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, stosuje się od dnia 10 maja 2005 r.
§ 3.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.
MINISTER ZDROWIA
W porozumieniu
MINISTER ROLNICTWA I ROZWOJU WSI
1)Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 134, poz. 1439).
2)Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 128, poz. 1408, z 2002 r. Nr 135, poz. 1145 i Nr 166, poz. 1362, z 2003 r. Nr 52, poz. 450, Nr 122, poz. 1144, Nr 130, poz. 1187, Nr 199, poz. 1938 i Nr 208, poz. 2020 oraz z 2004 r. Nr 33, poz. 288 i Nr 96, poz. 959
Załączniki do dokumentu : 
|
|
Data publikacji:
2004-12-22 |
Opublikowany przez: Małgorzata Woźniak-Juhre |
Statystyka strony: 9949 wizyt
| |
Akty prawne